Невъзможното

В света ми има едно прекрасно малко човече.
Когато един ден се разхождахме в гората, той тичаше пред мен и по пътя събираше мънички шишарки. Показа ми ги, а аз му казах, че това са бебета. Той ентусиазирано започна да търси по- големи, за да направи семейство. Тичаше напред и се връщаше при мен, като радостно ги буташе в ръката ми, а аз му казвах колко са сладички.Прибрах семейството в чантата си и ги занесох вкъщи.
На другата сутрин моето човече дойде и ме попита дали бебетата са пораснали. Аз го погледнах и му обясних, че те могат да растат само на дърво. А той още по- ентусиазирно ми каза- ами, да си направим дърво и да ги сложим на него!

Винаги съм се възхищавала на безграничността на детската мисъл. За децата няма нещо, което не може да се случи. И може би понякога са прави...

Коментари